cabo de nós
a quilla sulca claridades
entre as redes
enmallan
as quenllas do instante
cos dentes fanados
no berbés
os barcos do gran sol
atracan
toneladas de espanto
e algo parecido a un arrepìo
desembarca no peirao
de subastas de
grnades peixes
lobotomizados
o mariñeiro agarda
despedidas
e un sobre
da inseguridade
social comunícalle
que nunca se
cotizou tan baixo
o quilo de ilusións
desconxeladas
No hay comentarios.:
Publicar un comentario