Rexistran os nosos radares
voos de gaivotas pairando
no vento que asubían
as follas dos calendarios
caendo
en picado
coma se fosen de chumbo
sobre os nichos niquelados
de cemento armado
O cemiterio ten un aquel estraño:
canta menos presencia da vida
con máis intensidade brillan
os seus fogos fatuos
nun proceso de conxelación
instantánea
que tende morbosamente
a dilatarse
A bandada de aves urbanícolas
marcha intimidada
pola friaxe esgazante dos semáforos
sen largar un chío
cara a podredume exenta de impostos
dos peiraos
de tráfico internacional
de mercadorías.
"sepulcros brancos" expresión oída en radio3, radio nacional de madrí, para referirse a actividade poética de non sei quen en voz dunha oínte que prestou a súa desinteresada colaboración opinadora. Que mona!
No hay comentarios.:
Publicar un comentario