malla 1
O xeo eivado da invernía
Converte o meu corazón nun descampado
A gorxa perfurada dos reloxos
Tece un seudoveo de acougo ensimismado
Anguriados e dubidosos segundos latexan espreitantes
E trócanse en redes de días
Moitos ollos de Cíclope me espían
axexantes
Sixilosos
A noite é unha megafonía afónica
A longa noite é unha siniestra batería
(O can danado, C.E.F)
No hay comentarios.:
Publicar un comentario